«میدون»، میدانی برای سرمایه‌داران
25 شهریور 1401
پیمان معادی در فستیوال کن، وقتی در نشست خبری فیلم «برادران لیلا» میکروفن به دست گرفت، قسمتی از سخنانش چنین بود: «درصدی از آ‌دم‌ها در ایران اگر یخچال خانه‌شان خراب بشود طبقه‌ی اجتماعی‌شان عوض می‌شود. یعنی هزینه‌ی تعمیر یک یخچال می‌تواند طبقه‌ی اجتماعی شما را ببرد پایین‌تر.»
یک آبادانی می‌داند که خانواده‌هایی چون سنگوری و عبدالباقی و ... در شهر از ثروت و قدرت و نفوذ زیادی برخوردارند. پس قضیه از این قرار است که یک سرمایه‌دار، که چیزی نیست جز سرمایه‌ی تشخص‌یافته و - در نتیجه - میلی جز انباشت سرمایه در آن وجود ندارد، ساخت برجی را کلید زده که برای رفع موانع مهندسی و ضوابط شهری اولیای امور را از صدر تا ذیل با پرداخت پول تطمیع نموده و دست‌آخر ریزش ساختمان را داریم و انبوه کشته‌شدگان و شهری که هم‌اکنون عزادار است.
در حالی که هنوز بسیاری از کارگران دستمزدهای جدید خود را در فروردین ماه دریافت نکرده‌اند، شاهد تورم 40 درصدی در یک ماهه‌ی اول سال جاری بودیم. به این ترتیب هنوز جوهر افزایش 57 درصدی حداقل مزد خشک نشده، عملاً تورم این افزایش مزد را خنثی کرده است. در این میان نمایندگان و چاکران سرمایه‌داری چرتکه به دست گرفته‌اند تا تورم هفته‌های اخیر را به گردن افزایش مزد کارگران بیاندازند. از آن جمله آقای محمدرضا پورابراهیمی، استاد دانشکده‌ی مدیریت دانشگاه تهران، عضو هیئت مدیره‌ی تالار بورس و البته با حفظ سمت رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در بیاناتی گفته‌اند: «بخشی از تورمی که در چند هفته‌ی اخیر شاهد بودیم، به دلیل عدم تصمیم صحیح و غیر کارشناسی وزارت کار…
با گذشت بیش از یک سال از ریزش شدید بورس تهران، شاهد اقبال مجدد اما محدود به این بازار هستیم. بازاری که از سویی با تبلیغاتِ فراوانِ دولت و طبقات بالای جامعه به عنوان بهترین محل برای سرمایه‌گذاری معرفی شده و از سوی دیگر محل نقره‌داغ شدن بسیاری و از دست رفتن اندک اندوخته‌ی آن‌ها است. اندوخته‌هایی که یا به منظور تأمین کسری بودجه به حساب دولت واریز و یا در حساب سهام‌دارانِ عمده تبدیل به سرمایه شده‌اند. در این مختصر به معرفی برخی سازوکارهای حاکم بر این بازار از نظر اقتصادی و تأثیر آن بر روی آگاهی کارگران پرداخته‌ایم.
اول ماه می، روز جهانی کارگر، یادآور مبارزات شکوهمند طبقه‌ی کارگر و کارگران مبارز است. مبارزات خستگی‌ناپذیری که در درازای تاریخ پر فراز و نشیب طبقه‌ی کارگر، علی‌رغم همه‌ی دشواری‌ها، عقب‌گردها و پیش‌روی‌ها، با نیروی متحد کارگران به پیش تاخته و دست‌آوردهای بسیاری داشته است. به یاد داشته باشیم که بسیاری از چیزهایی که امروز برای ما پیش‌پا افتاده و بدیهی به نظر می‌رسد، دست‌آورد همین مبارزات تاریخی کارگران است. تامین اجتماعی، بیمه‌ی بیکاری، حداقل دستمزد، هشت ساعت کار روزانه، خودِ قانون کار و تمام حقوقی که در قانون کار برای کارگران در نظر گرفته شده، حاصل بیش از ۱۵۰ سال مبارزه‌ی طبقاتی کارگران برای بهبود شرایط خویش است. از اوایل سال‌های ۱۸۸۰ اتحادیه‌های کارگری آمریکا تلاش می‌کردند قانونی را…
کسب ارزش اضافی در مناسبات سرمایه‌داری بر مبنای خرید نیروی کار کارگران بنا شده است. نظام سرمایه‌داری از ابتدای شکل‌گیری‌اش تا امروز این خصلت خود را حفظ کرده است. کارگران که جز نیروی کارشان چیزی برای فروش ندارند، آن را چون کالایی در بازار عرضه می‌کنند تا بتوانند درمانی برای درد گرسنگی پیدا کنند. و وقتی نیروی کار ذهنی و یدی خود را به سرمایه‌داری می فروشند، در واقع تن به کار بیگانه‌ای می‌دهند که نه در علت‌اش سهیم استند، نه در فرآیند انجام‌اش مشارکتی دارند و نه در محصول کارش مالکیتی. سرمایه‌داری کار را تنها به شکل کارِ بیگانه‌شده ارائه می‌کند: همه چیز در خدمت سود و سود بیشتر است. امروزه اما هیاهوی پر زرق‌وبرقی در مصاحبه‌های استخدامی کسب‌وکارهای…