سرگئی مالیشف، نویسنده‌ی کتاب شورای بیکاران در سن‌پترزبورگ ۱۹۰۶، پیش از اولین انقلاب روسیه به سازمان بلشویکی سن‌پترزبورگ پیوست. از آنجا که یکی از کارگران فعالِ آن به شمار می‌رفت، پیوسته تحت پیگرد دولت تزاری بود. در زندان در تبعید، یا زندگی غیر علنی، همواره به کار حزبی خود ادامه داد.
در انقلاب ۱۹۰۵، مالیشف در کاستروما که یک مرکز نساجی بود، برای تشکیلات بلشویکی کار می‌کرد. هنگامی که در ۱۹۰۵ اولین شورای نمایندگان کارگران کاستروما ایجاد شد، مالیشف به ریاستش برگزیده شد. زمانی که انقلاب ۱۹۰۵ سرکوب شد، او از کاستروما به سن‌پترزبورگ گریخت. این جزوه درباره‌ی فعالیت‌های او در همین دوران است.
محو کامل بیکاری در اتحاد شوروی، سرگئی مالیشف را بر آن داشت که خاطره‌های مبارزه بیکاران در رژیمِ سرمایه‌داری کهنه و منفورِ تزاری را به رشته تحریر درآورد.
در آغاز کتاب می‌خوانیم:
«…در آوریل ۱۹۰۶، نخستین شورای نمایندگان کارگران سن‌پترزبورگ و همچنین قیام مسلحانه مسکو توسط دولت تزاری سرکوب گردید. در آن زمان ما، گروهی از کارگران و روشنفکران بلشویک، بنا به تصمیم تشکیلات حزب بلشویک، دست به ایجاد یک سازمان انقلابی پرولتری جدید زدیم. ما توده‌های اخراجی بیکار را سازمان داده و برای این ارتش، یک ستاد کل، [یعنی همان] شورای بیکاران سن‌پترزبورگ را ایجاد کردیم. حزب برای سازمان‌دهی بیکاران در دیگر مراکز صنعتی از قبیل مسکو، ادسا، و غیره نیز تلاش کرد. اما عمر این سازمان‌ها کوتاه بود و آن‌ها در پایان سال ۱۹۰۶ سرکوب شدند. لکن در سن‌پترزبورگ تشکیلات بیکاران بیش از دو سال با بورژوازی و دولت جنگید و تنها در ۱۹۰۸ بود که توسط پلیس مخفی و ژاندارم‌ها از هم پاشیده شد.
بیست و پنج سال پیش به طور مصنوعی به بیکاری در روسیه تزاری دامن زده شد، تا به کارگرانِ انقلابی درسی داده شود. در اواخر سال ۱۹۰۵، دست به اخراج کارگران زده و کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی اعم از دولتی و خصوصی را به حالت تعطیل درآوردند. به این ترتیب، دولت و بورژوازی صدها هزار کارگر و خانواده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایشان را در سن‌پترزبورگ، مسکو، اورال، خارکف، ادسا و دیگر شهرها گرفتار چنگال فقر و گرسنگی کردند. اما حکام روسیه به این نیز راضی نشدند. آنان همواره در جستجوی راه‌های جدیدی برای تنبیه پرولتاریای انقلابی بودند. اخراج کافی نبود. دولت باندهای معروف به «صد سیاه»ها را سازمان‌دهی و تحریک می‌کرد، تا با تفنگ و بمب به سازمان‌های کارگری و محل سکونت کارگران حمله کنند.
تقریبا در تمام نواحی سن‌پترزبورگ و دیگر شهرها نبرد جریان داشت. اما فعالیت باندهای صد سیاه تنها سبب شد که کارگران، سازمان‌های دفاع از خود را تقویت کرده و افراد باندهای صد سیاه را پراکنده سازند.»
مشخصات کتاب
| نویسنده: | سرگئی مالیشف (Sergey Malyshev) |
|---|---|
| سال انتشار: | ۱۳۵۹ |
| اندازه پرونده: | ۳.۹ مگابایت |
| قالب: | پی‌دی‌اف (PDF) |