هر روز اخباری که از گوشه و کنار میشنویم، حداقل شامل چندین تجمع یا اعتصاب در کارخانههاست. تجمعهایی که بیشتر به علت تعطیلیِ کارخانههایی ست که خصوصیسازی شده و از تولید و رونق افتادهاند؛ و به تبع، کارگرانش بیکار و دربهدر شدهاند. عمدهی این شرایط حاصل واگذاری کارخانهها به بخش خصوصیست که در ایران از اوایل دههی هفتاد شروع شد. در دو دههی اخیر، با تعطیلی کارخانههایی مواجهایم که کارگرانش بیش از یک دهه است مطالبات خود را دریافت نکردهاند. یکی از این کارخانهها، کارخانهی مخابرات راه دور ایران (آی تی آی شیراز) است.