از ابتدای اسفند سال 98 سراسر کشور با بحرانی به اسم کووید 19 روبرو شد. بحرانی که تمامی کشور را به چالش کشید، از سازمان‌ها و اداره‌ها تا بازار و مدرسه‌ها و خانه‌ها. برای مقابله با این ویروس، قطع زنجیره‌ی انتقال و پرهیز از اجتماع توصیه می‌شد. در این بین مسئله‌ی آموزش دغدغه‌ای شد که والدین مانده بودند فرزندان خود را با بی‌خیالی و نادیده گرفتن خطرات ویروس کرونا بر سر کلاس درس بفرستند و یا بی‌خیال آموزش شوند و آن‌ها را به مدرسه نفرستند. در نهایت و با توجه به ضرورت قطع زنجیره‌ی انتقال، مدرسه‌ها به حالت نیمه‌تعطیل درآمد و مسئولان شروع کردند به وضع تبصره‌ها و موادی که نه اولیا نه دانش‌آموزان نه معلمان و نه مدیران مدرسه‌ها…
افزایش معلمان غیررسمی نتیجه‌ی سیاست خصوصی‌سازی و پولی‌سازی آموزش است و این زحمت‌کشان بیشتر از هر کس دیگری در حوزه‌ی آموزش از نتیجه‌ی این سیاست‌ها متضرر شده‌اند. طیف عظیمی از معلمان پیش‌دبستانی و دبستانی و نهضت سوادآموزی به صورت غیررسمی فعالیت می‌کنند و حداقل شرایط زندگی یک معلم رسمی را نیز ندارند. در صورتی که معلمان رسمی نیز از نظر معیشتی تحت فشار بسیاری‌اند. این معلمان در خرداد و تیر امسال بارها و به طُرق مختلف به تبعیض و بلاتکلیفی در وضعیت استخدامی‌شان اعتراض کردند. در واقع پس از 11 سال معطلی از جانب قانون‌گذاران، اکنون نوبت کارشکنی دولت است. معطلی و کارشکنی‌ای که هر دو نشانگر یک سیاست واحدند و آن هم اینکه دولت و بخش خصوصی بتوانند به…