در دل همین گفتوگوها مفاهیمی دیگر نیز برایم جان گرفتند. بیگانگی، برای مثال دیگر اصطلاحی کتابی نبود. جدایی از محصول، از فرآیند، از خودِ نوعی و از دیگران، هر روزه رخ میداد. محصول نهایی به نامِ دیگری ثبت میشد و سهمی از معنا باقی نمیگذاشت. با زمانسنجها و نرمافزارهای پایشْ همراه با شاخصهای گوناگون، فرآیند را از دست کارگر خارج میکرد و خلاقیت به «ابتکار در افزایش راندمان تولید» تقلیل مییافت و چه بدنهایی که فرسوده میگردید. همکار، زیر سایهی ترسِ جایگزینی، گاه به رقیب بدل میشد.
کشورهای G7 هنوز گستاخانه گمان میکنند تنها مردم متمدن روی زمیناند و مابقی کشورها در مقایسه با آنها صرفاً مشتی وحشیاند. اما واقعیت این است که امروزه کشورهای زیادی نهتنها برای توسعهی صنعتی خود به نفت نیاز دارند، بلکه انواع امکانات و پول کافی برای خریدن آن را هم در اختیار دارند. بنابراین، برخلاف آنچه کشورهای G7 دربارهی خود تصور میکنند، در واقع این کشورها خریداران عمده و اصلی نفت در بازار جهانی نیستند.

