از اواسط شهریورماه و در نتیجه‌ی فشار معیشتی فراوانی که معلمان و بازنشستگان تحمل می‌کردند، دور جدیدی از تجمع‌های آن‌ها رقم خورد. این تجمع‌ها واکنشی به معلق شدن طرح رتبه‌بندی معلمان بود که دولتِ روحانی، بعد از وعده‌های بسیار، سرانجام در اواخر دوران هشت ساله‌ی خود به مجلس تحویل داد و این بار توسط قالیباف، رئیس مجلس، بایگانی شد. ابتدای شهریور، «کانونِ صنفی معلمانِ تهران» نشستی با عنوانِ «چرا نوبخت به معلمان و بازنشستگان خیانت کرد؟» در کلاب‌هاوس برگزار کرد. این «فعالان صنفی» مشغول آسیب‌شناسی کلاه بزرگی بودند که سرِ ایشان و به واسطه‌ی آن‌ها بر سرِ معلمان رفته بود؛ این که چرا مذاکرات نتایجی جز تبلیغاتِ دولتِ روحانی و چند وعده‌ی تو خالی ثمری برای معلمان نداشته است. یک…
هر روز اخباری که از گوشه و کنار می‌شنویم، حداقل شامل چندین تجمع یا اعتصاب در کارخانه‌هاست. تجمع‌هایی که بیشتر به علت تعطیلیِ کارخانه‌هایی ست که خصوصی‌سازی شده و از تولید و رونق افتاده‌اند؛ و به تبع، کارگرانش بیکار و دربه‌در شده‌اند. عمده‌ی این شرایط حاصل واگذاری کارخانه‌ها به بخش خصوصی‌ست که در ایران از اوایل دهه‌ی هفتاد شروع شد. در دو دهه‌ی اخیر، با تعطیلی کارخانه‌هایی مواجه‌ایم که کارگرانش بیش از یک دهه است مطالبات خود را دریافت نکرده‌اند. یکی از این کارخانه‌ها، کارخانه‌ی مخابرات راه دور ایران (آی تی آی شیراز) است.
کارگران معدن سنگ آهن آریا جنوب زرند در استان کرمان از 30 آذر تا 6 دی 1399 به مدت 7 روز در اعتراض به دستمزد کم و ساعت کار زیاد در معدن دست به تجمع زدند. کارگران در واقع معتقدند تناسب صحیحی میان ساعت کار و دستمزدشان برقرار نیست و با این میزان کار دستمزد کمی می‌گیرند. در مقابلِ مطالبه‌ی یا کاهش ساعت کار یا افزایش دستمزد، کارفرما کارگران را تهدید به تعطیلی معدن کرده است و فرماندار قصد دارد با کدخدامنشی قضیه را حل کند.
536 پرستار شرکتی استان گیلان در تاریخ 20 اردیبهشت 1399 در مقابل ستاد مرکزی دانشگاه علوم پزشکی گیلان دست به تجمع زدند. این پرستاران به قراردادهای 89 روزه که در بحبوحه‌ی شیوع کرونا و در پی فراخوانی از جانب دولت صورت گرفت، معترض بودند. پرستاران معترض می‌گویند: «بعد از شیوع کرونا، استخدام پرستاران شرکتی به صورت قرارداد ۸۹ روزه را شاهد بودیم که ارزشی برای حق و حقوق اولیه‌ی پرستاران قائل نیست. حال آنکه ما در کنار بقیه‌ی پرستاران با بیماران کرونایی سر و کار داریم اما از مزایایی که حتی پرسنل تبصره‌ای، پیمانی، طرحی و تمدید طرحی برخوردارند، بهره‌ای نمی‌بریم.» در واقع بسیاری از این پرستاران با توجه به فراخوان دولت در بحبوحه‌ی شیوع ویروس کرونا و به دلیل…
بیش از سه هزار نفر از کارگران معدن زغال‌سنگ کرمان در تاریخ 1 اردیبهشت 1399 دست از کار کشیدند و در مقابل شرکت و دفتر نماینده‌ی ولی‌فقیه شهرستان راور دست به تجمع زدند. کارگران اعتصابی در اعتراض به خصوصی‌سازی شرکت زغال‌سنگ و واگذاری آن به یک شرکت بین‌المللی به نام فولاد تجارت دالاهو دست به اعتصاب زدند.
در تاریخ 6 خرداد 1399 حدود 170 نفر از کارگران شرکت روغن نباتی شیراز در اعتراض به پرداخت نشدن 3 ماه دستمزد و مزایای خود در مقابل درب کارخانه دست به تجمع زدند. بنابه گفته‌ی کارگران، تعیین تکلیف بدهی میلیاردی کارفرمای شرکت به نهادهای دولتی و خصوصی، پرداخت هزینه‌ی بازنشستگی کارگران مشمول، پرداخت معوقات مزدی، پرداخت سنوات و سامان دادن به وضعیت کارخانه مطالبات اصلی کارگران این شرکت است. هم‌چنین این شرکت به سازمان تأمین اجتماعی بدهکار است و به همین دلیل بیمه‌ی کارگران از جانب این سازمان قطع شده است. کارگران این شرکت هم‌چنین خواستار پیگیری جدی‌تر مسئولین استانی و شهرستانی در قبال حل مشکلات کارخانه‌ی روغن نباتی شیراز شدند. به گفته‌ی کارگران زمانی در این کارخانه 600 نفر…
کارگران شرکت معادن زغال‌سنگ کرمان در سال 1399 تا کنون پانزده روز دست به اعتصاب زده‌اند، که در اکثر موارد با تجمع نیز همراه بوده است. اولین روزی که در سال 99 کارگران دست به اعتصاب زدند اول اردیبهشت بود و پس از آن، از پانزدهم تا بیست‌وهشتم اردیبهشت به مدت چهارده روز مداوماً دست به اعتصاب زدند، که غالباً با تجمع همراه بوده است.