ژاکُب سوِردْلُف

هجدهم مارس ۱۹۱۹، روزی که ژاکب میخائلوویچ سوردلف، با تشییع سیل عظیمی از اهالی مسکو به خاک سپرده می‌شد، لنین در جلسه‌ی خصوصی کمیته‌ی اجراییه‌ی مرکزی روسیه چنین گفت:

«ما پیشوای پرولتاریایی را به خاک سپردیم که بیش‌تر و پیش‌تر از هر کس برای متشکل کردن و به دست آوردن پیروزی طبقه‌ی کارگر کار کرده است. درست موقعی که شوروی در سراسر جهان مجبوبیت و شهرت فوق‌العاده‌ای کسب کرده است، موقعی که خبر مبارزه‌ی پرولتاریای متشکل شوروی در راه ایده‌آل خود با سرعت گیج‌کننده‌ای در جهان منتشر می‌شود، ما پیکر نماینده‌ی پرولتاریایی که عملاً طرز مبارزه در راه ایده‌آل ما را به ما نشان داد به خاک می‌سپاریم. میلیون‌ها کارگر گفته‌ی ما را تکرار خواهند کرد: «افتخار ابدی بر رفیق سوردلف». ما بر مزارش رسماً سوگند یاد می‌کنیم که با حرارتی بیشتر، برای سرنگون کردن سرمایه و رهایی کامل کارگران مبارزه خواهیم کرد.»

کتاب «ژاکب سوردلف» به قلم همسرش، کلودیا سوردلوا، و ترجمه‌ی حسن قائمیان، نخستین بار در سال ۱۳۵۸ و توسط انتشارات یاشار به چاپ رسید. این نسخه، چاپ دوم این کتاب با پیشگفتاری جدید است که سال ۱۴۰۱ و در اینترنت منتشر شده است.