کنترل کارگری تولید (در گذشته و حال)

در مقدمه‌ی کتاب کنترل کارگری تولید (در گذشته و حال) نوشته‌ی و. ونیاگرادوف و به ترجمه‌ی مجید ملایری می‌خوانیم:

کنترل کارگری تولید … این مسئله مدت مدیدی است که در مرکز توجه جنبش کمونیستی و کارگری کشورهای سرمایه داری رشدیافته قرار دارد. این موضوع به دفعات در نوشته‌های اقتصادی و تاریخی، در آثار جامعه‌شناسی، و در کنفرانس‌های علمی مورد بررسی قرار گرفته است. انستیتو بین‌المللی کار در ژنو، با مشارکت دانشمندان بسیاری از کشورها، مطالعه مخصوص روی شرکت کارگران در مدیریت را عهده‌دار می باشد.

توجه معطوف شده به مسئله‌ی کنترل کارگری تولید کاملا بجاست. ده‌ها سال است که کارگران کشورهای سرمایه‌داری برای بهبود شرایط اجتماعی خویش مبارزه می‌کنند. خواست‌های آن‌ها از جمله عبارتند از: حقِ داشتنِ سازمان کارگری، تدوین و تنظیم روابط کار از طریق قرارداد، و شرکت در تنظیم تمام موضوعات قانون مربوط به فعالیت در کارخانجات.

این مبارزات در جریان آخرین دهه به طور ناگهانی شدت یافته است. مبارزه‌ی مزبور به جنبش وسیعی برای کنترل دموکراتیک سیاست اقتصادی انحصارات و دولت بورژوازی تغییر شکل می یابد، امری که به اتحاد دائما ارگانیک آماج‌های دموکراتیک و سوسیالیستی موردنظر جنبش کارگری انقلابی منتهی می‌گردد. نفوذ فزاینده‌ی سوسیالیسم جهانی به تشدید مبارزه تحت رهبری طبقه کارگری برای کنترل دموکراتیک کمک می‌نماید. واقعیات ساختمان سوسیالیستی و کمونیستی، امتیازات غیر قابل انکار، رژیم نوینی را که پایه‌ی اقتصادی آن بر مالکیت اجتماعی وسایل تولید استوار است به کارگران بخش سرمایه‌داری جهان نشان می‌دهد؛ رژیمی که به فراخی راه تربیت، علم و فرهنگی را در برابر خلق‌ها گشوده و امکان مشارکت کارگران را از طریق ارگانیسم‌های دولتی و سندیکای انتخابی در تمام رده‌های مدیریت تولید پدید آورده است.