انسان‌ها قهرمانانی دارند. اینان مردانی هستند هم‌چون ایوان بابوشکین. مردان و زنانی که نه‌تنها یک یا دو سال، بلکه یک دهه پیش از انقلاب را وقف آزادی طبقه‌ی کارگر نموده‌اند. مردان و زنانی که نیروی خود را بی‌جهت، به گونه‌ی فعالیت‌های تروریستیِ منفردانه هدر نداده‌اند. آنان همیشه تلاش کرده‌اند، پیگیرانه در میان توده‌های پرولتاریا فعالیت نموده‌اند و آگاهی طبقاتی خود، سازمان‌های خویش و ابتکارات انقلابی خود را تکامل داده‌اند.
«هنگامی‌که پیشتازان طبقه‌ی کارگر، بینش سوسیالیسم علمی، یعنی ایده‌ی نقش تاریخی طبقه‌ی کارگر را فرا بگیرند، هنگامی‌که این ایده‌ها وسیعاً همه‌گیر شود و سازمان‌های طبقه‌ی کارگر هستی یابند و قادر شوند که مبارزات پراکنده‌ی اقتصادی موجود کارگران را به یک مبارزه‌ی طبقاتی آگاهانه ارتقا دهند، در آن هنگام‌که کارگران روسیه رهبری عناصر دموکرات را به عهده گرفته باشند، آن‌گاه است که کارگران روس حکومت خودکامه را سرنگون ساخته و به یاری پرولتاریای جهانی در مسیر یک راهِ مستقیم، مبارزه‌ی سیاسی گسترده‌ای را تا یک انقلاب پیروزمند کمونیستی رهبری خواهند کرد.»((ولادیمیر لنین، مجموعه آثار، جلد یک.))
این نشان دهنده‌ی آن است که لنین چگونه با روشنی و بصیرتی خاص در سال ۱۸۹۴، یعنی ۲۳ سال قبل از به‌انجام‌رسیدن واقعی انقلاب در اکتبر ۱۹۱۷، فداکاری سترگ، تلاش‌های عظیم و وظیفه‌ی پرولتاریای روسیه را توصیف کرد و این انقلابی بود که تحت رهبری او به پیروزی رسید. پس از انقلاب اکتبر، لنین همیشه تأکید بر این داشت که این پیروزی شکوه‌مند، تنها به دلیل سال‌ها تلفیق فعالانه‌ی تئوری و عمل انقلابی به‌وسیله‌ی بلشویک‌ها حاصل آمده است. بلشویک‌ها نه تنها به توده‌ها آموزش می‌دادند بلکه از آنان درس نیز می‌آموختند و به این ترتیب قادر شدند نفوذ ایدئولوژیک خود را به‌طور سازمان‌یافته‌ای در میان توده‌ها بسط دهند و استحکام بخشند.
بابوشکین، شاگرد، مبارزِ مسلح، دوستِ شخصیِ لنین و نخستین کارگر رابط بلشویک‌ها، نمونه‌ی یک سازمان‌دهنده‌ی توده‌ای بلشویک بود.
هنگامی که لنین دریافت که بابوشکین قربانی جلادان تزاری شده است چنین نوشت:
«انسان‌ها قهرمانانی دارند. اینان مردانی هستند هم‌چون ایوان بابوشکین. مردان و زنانی که نه‌تنها یک یا دو سال، بلکه یک دهه پیش از انقلاب را وقف آزادی طبقه‌ی کارگر نموده‌اند. مردان و زنانی که نیروی خود را بی‌جهت، به گونه‌ی فعالیت‌های تروریستیِ منفردانه هدر نداده‌اند. آنان همیشه تلاش کرده‌اند، پیگیرانه در میان توده‌های پرولتاریا فعالیت نموده‌اند و آگاهی طبقاتی خود، سازمان‌های خویش و ابتکارات انقلابی خود را تکامل داده‌اند. آنان مردان و زنانی هستند که به هنگام فرا رسیدن بحران و آغاز انقلاب که میلیون‌ها نفر سر به خیزش برمی‌دارند، مبارزه‌ی مسلحانه‌ی توده‌ای را علیه استبداد تزاری رهبری کرده‌اند. پیروزی بر حکومت خودکامه‌ی تزاری در بطن یک مبارزه‌ی توده‌ای به رهبری انسان‌هایی چون بابوشکین امکان‌پذیر گردید.»
«بدون مردان و زنانی این‌چنین، انسان‌های روس برای همیشه ملتی مشتمل بر بردگان، مشتمل بر رعایا (سِرف((Serf))) باقی می‌ماندند. و با رهبری انسان‌هایی چنین، مردم روس آزادی کامل خود را فارغ از هرگونه استثمار به‌دست آوردند.»
داستان زندگی و فعالیت بابوشکین که به‌طور خلاصه در این صفحات درج گردیده، از منابع زیر اقتباس شده است:
۱- زندگی‌نامه‌ی ناتمامی که بابوشکین خود به تقاضای لنین نوشته و اکنون در بنگاه مارکس-انگلس-لنین در مسکو نگه‌داری می‌شود.
۲- مقالات لنین در رابطه با بابوشکین.
۳- خاطرات رفیق کروپسکایا، همسر لنین، و بلشویک‌های دیگر.