تجربه‌ی معلمان در کلاس‌های آنلاین تجربه‌ای پرزحمت و تحمیلی است. چیزی که در کلاس‌های آنلاین رخ می‌دهد، اضافه‌کاری آنلاین است. در تجربه‌ی مدرسه‌ی حضوری، از تکلیف و روخوانی و بحث کلاسی، تا گروه‌بندی و مشاهده‌ی تکالیف و امتحان‌های کلاسی همگی در ساعت کلاس اتفاق می‌افتاد؛ زمان تقریبی ۶۰ دقیقه تا ۹۰ دقیقه که مدارس برای کلاس تعیین می‌کنند، تمام این فعالیت‌ها را در خود جای می‌دهد اما در کلاس آنلاین تمام این فعالیت‌ها به اجزای متفاوتی تبدیل شده که زمانی را به زمان کلاسی اضافه می‌کنند.
در شرح وظایف معلم کلاس آنلاین آمده که باید برای ارائه در کلاس، تولید محتوای آنلاین داشته باشد. یعنی فایل ویدئو یا پی‌دی‌اف که با پاورپوینت یا یکی از برنامه‌های دیگر از این دست درست شده است. در طول تابستان و سال تحصیلی تعداد زیادی از معلمان به یادگیری برنامه‌های «ارائه مطلب» (یا به اصطلاح پرزنتیشن) پرداخته‌اند. بسیاری هم زمان زیادی برای تهیه‌ی فیلم از خود صرف کرده‌اند. اما این تولید محتوا نمی‌تواند تمام کلاس را پُر کند. غیر از این، جست‌وجو برای فیلم‌های کمک آموزشی مناسب نیز می‌تواند برای دانش‌اموزان مفید باشد. این محتوا می‌تواند به‌صورت آفلاین یا آنلاین برای دانش‌آموزان ارائه شود.
اما غیر از ارائه‌ی محتوای الکترونیکی، کلاس‌های آنلاین بین ۴۵ تا ۹۰ دقیقه برگزار می‌شود که نیاز به حضور آنلاین معلم در برنامه‌های مختلف از شاد و واتس‌آپ تا زوم و اسکای‌روم و بیگ‌بلو‌باتن یا ادوبی دارد. این حضور با اینترنتی نسبتاً ضعیف و قطع و وصلی زیاد و نگرانی معلمان از ضبط کلاس و حضور معاونان و مدیر در کلاس یا ضبط و اسکرین‌شات‌های دانش‌آموزان و پخش در فضای مجازی همواره خستگی زیادی برای معلمان به همراه می‌آورد.
اما بعد از کلاس باید تکالیف نیز که در یک فایل جدا نوشته شده در کلاس بارگذاری شود. دانش‌اموزان تکالیف را در دفتر خود انجام می‌دهند و از آن عکس می‌گیرند و می‌فرستند، یا فایل صوتی و ویدیویی‌ای تهیه کرده و می‌فرستند. یا فایل پی‌دی‌اف و … درست می‌کنند. به هر حال مشاهده و تصحیح تکالیف یعنی بارگیری و مشاهده‌ی حجم زیادی از فایل‌های کم‌کیفیت و زیاد در گوشی یا نمایشگرهای دیگر که کار بسیار سخت و زمان‌بری است. گذاشتن نمره‌ها (به اصطلاح کامنت گذاشتن) برای تکالیف نیز خود زمان ویژه‌ای می‌برد.
امتحان‌ها نیز به همین طریق؛ امتحان‌ها هم در کلاس صورت نمی‌گیرد و در زمان جدایی آزمون گرفته می‌شود. امتحان‌ها یا به صورت آنلاین و چهارگزینه‌ای است که نمی‌تواند برای دانش‌آموزان مفید باشد یا به صورت تشریحی است که معلم باید زمان و انرژی زیادی برای بررسی تک‌تک برگه‌ها در گوشی یا کامپیوتر بگذارد.
غیر از این، ارسال غیبت‌ها و اوامر کادر آموزشی و انضباطی مدرسه ممکن است تا شب ادامه پیدا کند و هیچ محدودیت زمانی ندارد؛ همین‌طور که ارتباط با دانش‌آموزان و اولیای ایشان.
با این‌همه و با وجود هزینه‌های گزاف مرتبط به خرید اینترنت، حقوق معلمان در سال‌های گذشته تغییرات چندانی نداشته است. حتی نسبت به تورم این سال‌ها که به صورت رسمی بالای ۵۰ درصد بوده معلمان غیرانتفاعی عمدتاً با افزایش ۱۰ تا ۳۰ درصدی حقوق روبه‌رو بوده‌اند؛ البته اگر ثابت نمانده باشد، یا کم نشده باشد!
کلاس‌های ترکیبی نیمه‌حضوری و نیمه‌غیرحضوری این وضعیت را به شدت تشدید می‌کنند و گاهی معلمان باید درسی را سه یا چهار برابر قبل تدریس کنند.
معلمان باید متشکل شوند. معلمان باید در مقابل این عقب‌نشینی مداوم بایستند. این شرایط برای همه‌ی کارگران مشترک است. احیای شوراهای دبیران یکی از بهترین فضاهای فعالیت دبیران در مدارس دولتی و غیرانتفاعی است.